Երկարակեցության հասնելու համար պետք է քիչ ուտել, բայց սոված չմնալ.

Նյու Ջերսիի (ԱՄՆ) Ջեքսոնի լաբորատորիայի գիտնականները պարզել են, որ կյանքի տեւողությունը մեծացնելու համար պետք է սահմանափակել ընդունվող կալորիաների քանակը, սակայն խուսափել երկարատև սովից։ Հետազոտության արդյունքները հրապարակվել են Nature ամսագրում։

Պարզելու համար, թե սննդակարգի որ տեսակն է ամենաարդյունավետ կյանքը երկարացնելու համար, գիտնականները փորձարկում են անցկացրել մկների հինգ խմբի վրա։ Նշվում է, որ հետազոտողները խուսափել են սերտորեն կապված լաբորատոր կենդանիների օգտագործումից՝ արդյունքների ճշգրտությունը բարձրացնելու համար։ Առաջին խումբը ստացել է անսահմանափակ քանակությամբ սնունդ, երկրորդ խմբի կալորիականությունը կրճատվել է 40%-ով, իսկ երրորդը՝ 20%-ով։ Չորրորդ և հինգերորդ խմբերը կերակրվել են համապատասխանաբար շաբաթական մեկ և երկու անգամ:

Պարզվել է, որ մկները, որոնք օգտագործում էին նորմալ կալորիաների 60%-ը, միջին հաշվով ավելի երկար են ապրել, քան մյուսները՝ մոտ 34 ամիս: Մարդկային համարժեքով սա մոտավորապես 85 տարի էր: Կրծողները, որոնց կալորիականության քսան տոկոս նվազմամբ դիետայի են ենթարկվել, ապրել են միջինը 30 ամիս (մոտ 80 մարդկային տարի):

Կենդանիները, որոնք շաբաթական մեկ կամ երկու անգամ էին ուտում, կյանքի ավելի կարճ տեւողություն են ունեցել։ Նրանք ապրել են ընդամենը 28 ամիս (70 մարդկային տարի): Առանց սննդակարգի սահմանափակման՝ կրծողները ապրել են ամենակարճը՝ միջինը 25 ամիս, ինչը մարդկանց համար համարժեք է 70 տարվա։

Գիտնականների կարծիքով՝ կյանքի բարձր տեւողությունը պայմանավորված էր ոչ թե սովով, այլ կալորիականության չափավոր կրճատմամբ։ Այս դիտարկումը կիրառելի էր բոլոր մկների համար՝ անկախ մահվան ժամանակ նրանց քաշից: Հետազոտողները հավելել են, որ երկարատեւ ծոմապահությունը թուլացրել է մկների իմունային եւ վերարտադրողական համակարգերը, ինչպես նաեւ նվազեցնել նրանց էներգիայի մակարդակը: Նման փոփոխությունները չեն նպաստում երկարակեցությանը։

Հետազոտության հեղինակները նշել են, որ մկան մարմինը լիովին նման չէ մարդու մարմնին, ուստի բացահայտումները պետք է զգուշությամբ մեկնաբանվեն: Այնուամենայնիվ, արդյունքները կարևոր հետևանքներ ունեն մարդու կյանքի տևողությունը երկարացնելու հետագա հետազոտությունների համար, որոնք սովորաբար ուսումնասիրում են նյութափոխանակությունը որպես կենսաբանական տարիքի ցուցանիշ:

Share This