Բրոկոլիի օգտագործումը կարող է օգնել նվազեցնել նախադիաբետի կանխմանը. հետազոտություն
Սուլֆորաֆան քիմիական միացությունը, որը հայտնաբերվել է բրոկոլիի ծիլերում, կարող է կապված լինել նախադիաբետի ժամանակ արյան մեջ շաքարի մակարդակի բարելավման հետ, որը նախորդում է 2-րդ տեսակի դիաբետին է: Սա ցույց է տվել Գյոթեբորգի համալսարանում անցկացված հետազոտությունը։ Բրոկոլիի միացությունն ավելի էական ազդեցություն է ունեցել որոշ մարդկանց արյան շաքարի մակարդակի վրա։
Գյոթեբորգի համալսարանի գիտնականները նախկինում հայտնաբերել էին սուլֆորաֆանը որպես հակադիաբետիկ միջոց 2-րդ տեսակի դիաբետի համար, հաղորդել է Planet Today-ը: 2017-ին հիվանդների ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ շաքարային դիաբետով հիվանդ մարդկանց արյան մեջ շաքարի մակարդակը զգալիորեն նվազել է այն բանից հետո, երբ նրանք ընդունել են բրոկոլիի ծիլերից ստացված սուլֆորաֆանի բարձր չափաբաժիններ:
Նոր հետազոտությունում, որը հրապարակվել է Nature Microbiology ամսագրում, պրոֆեսոր Անդերս Ռոզենգրենը եւ նրա գործընկերները ուսումնասիրել են նախադիաբետը, որի դեպքում արյան մեջ շաքարի մակարդակը դանդաղորեն բարձրանում է ինսուլինի արտադրության խանգարման պատճառով:
Հետազոտությունն ուսումնասիրել է 89 մարդու, որոնք մոտ սոված ժամանակ արյան մեջ շաքարի բարձր մակարդակ է եղել, ինչը նախադիաբետի ցուցանիշ է: Մյուս չափանիշները ներառել են ավելորդ քաշը եւ ճարպակալումը 35-75 տարեկանների շրջանում:
Մասնակիցներին պատահականության սկզբունքով հանձնարարվել է ստանալ սուլֆորաֆան կամ դատարկահաբ տասներկու շաբաթվա ընթացքում: Ոչ մասնակիցները, ոչ էլ հետազոտողները չգիտեին, թե ում ինչ է հանձնարարված: Ընդհանուր առմամբ 74 մասնակից ավարտել է ուսումնասիրության բոլոր փուլերը:
Արդյունքները ցույց են տվել, որ սուլֆորաֆան միացությունն ընդունող մասնակիցների մոտ արյան մեջ շաքարի մակարդակը սոված ժամանակ միջին ավելի բարձր է եղել, քան դատարկահաբ ընդունողներիմոտ: Հետազոտության մեջ երկու խմբերի միջեւ տարբերությունը նշանակալի էր:
Էլ ավելի մեծ տարբերություն է նկատվել կլինիկական ենթախմբերը վերլուծելիս: Սուլֆորաֆան օգտագործողների մոտ ամենամեծ բարելավում ունեցող խումբն ուներ տարիքային թեթեւ շաքարախտի վաղ նշաններ՝ ցածր ինսուլինի դիմադրություն, լյարդի ճարպային հիվանդության ցածր հաճախակություն եւ ինսուլինի ցածր սեկրեցիա:
Երրորդ փուլը, որն իրականացվել է Գյոթեբորգի համալսարանի պրոֆեսոր Ֆրեդրիկ Բեքհեդի հետ համատեղ, ներառել է աղիքային բակտերիաների ուսումնասիրություն եւ աղիքային բակտերիաների հայտնաբերում, որը կարող է փոխազդել սուլֆորաֆանի հետ, ինչը կարող է կապված լինել բրոկոլիի միացության արդյունավետության հետագա բարելավման հետ:
Քանակական առումով սոված վիճակում արյան մեջ շաքարի տարբերությունը 0,2 միլիմոլ/լիտր էր սուլֆորաֆան ընդունող բոլոր մասնակիցների միջեւ՝ դատարկահաբ ընդունողների խմբի համեմատ, որին հաջորդել է 0,4 միլիմոլ/լիտր համապատասխան կլինիկական ենթախմբում եւ 0,7 միլիմոլ/լիտր՝ ե՛ւ կլինիկական ենթախմբում, ե՛ւ աղիքային բակտերիաներ ունեցողների մոտ:
Շվեդիայում նախադիաբետի տարածվածությունը գնահատվում է տասը տոկոս, առանց բուժման հստակ կառուցվածքի: Չնայած հիվանդությունը հաճախ չի հայտնաբերվում, վաղ հայտնաբերումը մեծացնում է 2-րդ տեսակի դիաբետի չզարգանալու հավանականությունը: Անդերս Ռոզենգրենը կարեւորում է վաղ եւ անհատականացված միջամտությունը հիվանդության կանխարգելման համար:
«Նախադիաբետի բուժման միջոցները ներկայում շատ առումներով անկատար են, սակայն այս նոր հայտնագործությունները ճանապարհ են հարթում բրոկոլիից ստացված սուլֆորաֆանի միջոցով հնարավոր ճշգրիտ բուժման համար՝ որպես ֆունկցիոնալ սննդամթերք: Սակայն, ապրելակերպի գործոնները մնում են նախադիաբետի ցանկացած բուժման հիմքում, ներառյալ ֆիզիկական վարժությունները, առողջ սնունդը եւ քաշի կորուստը»,- ասել է նա: «Հետազոտության արդյունքները նաեւ առաջարկում են ընդհանուր մոդել, թե ինչպես են պաթոֆիզիոլոգիան եւ աղիքային ֆլորան փոխազդում եւ ազդում բուժման արձագանքի հետ: Մոդել, որը կարող է ավելի լայն ազդեցություն ունենալ»,- եզրափակել է Անդերս Ռոզենգրենը: